ROZSTANIE W RADOŚCI
?Oni zaś… z wielką radością
wrócili do Jerozolimy?.
(Łk 24,52)
Apostołowie po raz pierwszy doświadczyli bólu rozstania z Jezusem podczas Jego męki i śmierci. Rozstanie to przebiegało w dramatycznych okolicznościach: Jezus został zdradzony, pojmany, zmasakrowany, zamordowany… Przerażeni apostołowie opuścili swojego Mistrza, zatroskani o własne bezpieczeństwo. Nie zdali egzaminu z przyjaźni. Ból tego rozstania został uleczony wiernością Jezusa, który po zmartwychwstaniu przez czterdzieści dni spotykał się z apostołami.
W zupełnie innym klimacie przebiegło drugie rozstanie. Wniebowstąpienie Mistrza nie pozostawiło w apostołach goryczy, nie poczuli się opuszczeni… Ewangelista zaświadcza, że ?z wielką radością wrócili do Jerozolimy?. Fakt zmartwychwstania Jezusa pozwolił apostołom zrozumieć wszystkie wydarzenia Wielkiego Tygodnia, a obietnica ?mocy z wysoka? i błogosławieństwo Mistrza dały im poczucie bezpieczeństwa na przyszłość. Otrzymali ?światłe oczy dla serca?, by rozumieć własne powołanie, właściwie ocenić wartość nagrody w niebie, zaufać Bożej mocy i wypełnić misję świadków dzieła zbawienia dokonanego przez Jezusa. Odtąd wszystko interpretowali w świetle tego dzieła i głosili, że ono nadaje sens ludzkim dziejom.
Duch Święty, błogosławieństwo Boga i powołanie na świadków zbawienia są również naszym wyposażeniem na drogę, abyśmy mocno stąpali po ziemi i byli zapatrzeni w niebo, które jest naszym celem.
