Kultywując tradycje przodków dnia 15 sierpnia w Uroczystość
Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wierni przyszli do świątyni z
bukietami kwiatów, ziół, zebranych z pól i ogródków. Tego dnia podczas
nabożeństw święci się kwiaty i zioła, modląc się o błogosławieństwo dla
pól i plonów. Istnieją dwa tłumaczenia tego zwyczaju. Jeden związany
jest z apokryfami, czyli niekanonicznymi księgami, według których św.
Tomasz po Wniebowzięciu wszedł do grobu, gdzie miało spoczywać ciało
Maryi, i zobaczył tam jedynie kwiaty i zioła. Drugi przekaz mówi, że
kwiaty i zioła są symbolem Matki Bożej, która jest „najpiękniejszym
owocem ziemi”. Wierzono powszechnie, że poświęcony w kościele bukiet
nabiera właściwości leczniczych. W drodze powrotnej z kościoła
pozostawiano zioła na polach, aby szkodniki nie zagrażały zbiorom. Po
kilku dniach zabierano je do domu i przechowywano za obrazami
religijnymi. W tradycji ludowej 15 sierpnia obchodzone jest święto Matki
Bożej Zielnej (w Polsce), Korzennej (w Czechach), Kwietnej (w Niemczech
– w Bawarii i Nadrenii), Żytniej (w Estonii).
Początki święta sięgają przełomu V i VI wieku. Wiarę w Wniebowzięcie
Najświętszej Maryi Panny w formie dogmatu ogłosił dopiero 1 listopada
1950 r. papież Pius XII. „Niepokalana Bogarodzica zawsze Dziewica Maryja
po zakończeniu swojego ziemskiego życia została z ciałem i duszą wzięta
do niebieskiej chwały”.
